Tussen 2004 en 2006 woonde ik samen met Ingrid in Dakar, waar zij een baan had bij de VN. En ik? Ik was als journalist en werkte aan een promotie-onderzoek.

20 februari 2006

Einde

Alle alle mooie dingen komt een einde, dus ook aan deze weblog. Alweer een week in Nederland en nu pas de tijd om dit log uit te luiden. Vorige week zondag ben ik aangekomen op Schiphol en de dag erna stond ik om kwart voor negen op de redactie boven Dudok. Die week vooral mezelf ingewerkt, geslapen en vergaan van de kiespijn. Daar de tandarts vond dat de verstandskies er echt uit moest en ik hem op zijn blauwe ogen geloofde, heb ik de achterste kies rechtsonder de dag voor vertrek uit Dakar laten trekken (Lees: laten snijden). Tip voor iedereen: dat moet je niet doen. Na een nachtvlucht vol turbulentie en geen nachtrust viel ik zondagmiddag uitgeteld op bed voor tv in slaap, maar werd na een paar uur wakker met enorm veel pijn waardoor ik niet meer goed heb kunnen slapen. Pas nadat een week later de eerste hechtingen eruit vielen en ik de twee overige er zelf maar uitgeknipt heb, gaat het beter. Ook de twee vrije dagen van een weekend helpen.
Het einde dus. Dank aan alle lezers en wil die lezer bij de UNDP in Noorwegen zich nu maar eens bekend maken? Je bent in je eentje goed voor 10 procent van alle bezoeken aan deze site...

Erwin

07 februari 2006

Aftellen

De laatste weken voor vertrek uit Dakar verlopen snel. Nog even dit en nog even dat en voor je het weet is het alweer dinsdag en heb ik nog maar een paar dagen te gaan. Snel even een update. Vandaag is een grote dag voor Senegal. Het voetbalelftal speelt vanmiddag de halve finale van de Africa Cup of Nations en heel waarschijnlijk komt vandaag ook de voormalig premier Idy Seck vrij na zes maanden in de voorarrest te hebben gezeten. Kan hij mooi thuis de wedstijd volgen. Seck zat in de cel omdat hij ervan verdacht werd veel geld te hebben verduisterd bij een aantal bouwprojecten in zijn stad Thies, waar hij burgemeester is. Daarnaast werd hij ervan beticht de staatsveiligheid in gevaar te hebben gebracht. Dat was een onduidelijke aanklacht die recent, onder druk van de Amerikanen, al niet-ontvankelijk werd verklaard. En sinds eind vorige week gonzen de media van de geruchten dat Seck nu dan echt vrij komt. Hij wou zelfs terugkeren bij zijn oude partij en die van de president. Van alle aanklachten blijft intussen weinig over.
Morgen geef ik een borrel voor vrienden en bekenden in Dakar om goedendag te zeggen en heb ik ook nog een radiobijdrage. Donderdag nog een laatste etentje buitenshuis met Ingrid en vrijdag moet ik een verstandskies laten trekken. Jawel, voor het eerst in tien jaar ben ik vorige week bij de tandarts geweest omdat ik pijn had - aan mijn verstandskies dus. Meteen nog een afspraak op de valreep gemaakt omdat ik hier goed verzekerd ben. Dat is maar goed ook, want deze tandarts is reteduur. Ik verkeer daarom wel in goede kringen, hij heeft de president als klant en hij werkt alleen maar in de ochtend omdat hij daarna zo graag wil golfen...

01 februari 2006

Wat weet een minister van voetbal?

Het voetbal is het gesprek van de dag. Ondanks twee verloren wedstrijden in de poule – alleen van Zimbabwe werd gewonnen – staat Senegal toch vrijdag aanstaande in de kwartfinales van de Africa Cup of Nations. De straten waren gisteren geheel uitgestorven tijdens de derde en laatste poulewedstrijd tegen Nigeria. “We” moesten winnen om nog een kans te maken door te gaan, of het nietige Zimbabwe moest winnen van WK-ganger Ghana, maar dat achtte iedereen onmogelijk. Nigeria had zich al geplaatst en speelde een trainingspot.
Na een goed eerste uur viel de goal aan geheel terecht Senegalese zijde. Dat zat wel goed, dacht iedereen, maar het team inclusief de coach kreeg de bibbers. Alles ging na de goal fout. De defensie stapelde fout op fout, de coach wisselde twee van de beste spelers en zette onder meer een derde (!) centrale verdediger in, de angsthaas. Aan het einde van de wedstrijd stond Nigeria dan ook terecht als winnaar op de borden, 2-1. Het was hopen op een wonder tijdens die andere, tegelijk gespeelde wedstrijd in de poule. En die kwam er. Iedereen in het veld en voor de buis stond perplex toen een minuut later bekend werd dat Ghana het niet had weten te redden tegen Zimbabwe, 2-1 verlies voor het land dat later dit jaar voor het eerst op een eindronde van een WK staat. Na afloop ging ik even de wijk in om te rennen. Iedereen stond op straat met elkaar te discussieren over de wedstrijd en het ongeloof en de opluchting was van de gezichten af te lezen.
De discussie ging vandaag natuurlijk door. De mensen vrezen de volgende tegenstander, Guinee. Het buurland van Senegal eindigde bovenaan in zijn poule door onder meer WK-ganger Tunesië met 3-0 te verslaan! Winnen van dit team in topvorm wordt een hele moeilijke, om niet te zeggen onmogelijke opgave voor trainer Sarr. Hij is in sommige kranten de kop van jut na twee onbegrijpelijke wissels. Vergelijk het met bondscoach Advocaat die Robben durfde te wisselen tijdens het EK in 2004 waardoor Nederland van Tsjechië verloor. Iedereen, maar dan ook iedereen heeft hier een mening over het voetbal en laat die horen ook. Vandaag ving ik in de taxi op de radio een gesprek op met een vrouw die haar ongezouten mening gaf over de wedstrijd van gisteren, vooral de trainer er ongenadig van langs gaf en ook meteen de opstelling voor vrijdag wist te vertellen. Bleek uiteindelijk een onbekend gebleven minister te zijn, ,,merci madame le ministre´´, eindigde de presentator beleefd het gesprek. De taxichauffeur voorspelde overigens een 4-0 verlies tegen Guinee.