Armoede en een couppoging

Vandaag vijf uur bezig geweest voor een interview van een uur. Ik had met een professor van de stedelijke universiteit afgesproken om 10 uur. Om half elf, ik zit al ruim een halfuur in een redelijk warme wachtkamer, meldt de receptionist zich: ,,Telefoon voor u.'' Professor aan de lijn, sorry, sorry, sorry, file, file, file, ik ben er over een uur. U kunt wachten in de bar beneden. Bar? Nou goed dan, een redelijke kantine, weggestopt in de kelder van het gebouw dat stamt uit 1960. Het gebouw dat aan de Corniche ligt deed me denken aan het Zernikegebouw in Groningen, ook zo saai, grijs en veel kleine kamertjes. Ik had geen zin om zolang in een ruimte zonder ramen te wachten en ben verkoeling gaan zoeken buiten. Gelukkig wist ik vlakbij een cd-zaakje, van dezelfde Belg die ook de maandelijke Koolgraoul organiseert. Ik was daar ooit eens langsgerend met een kennis en kon nu echt eens shoppen. Binnen een half uur stond ik weer buiten met 4 cd's. Tip: Amadou en Mariam uit Mali met Dimanche in Bamako. Het wachten is soms zo gek nog niet.
Na alsnog in de 'bar' met een cola een uur onder de enige ventilator te hebben gezeten (de professor was nog later) kon het interview beginnen. Ik en mijn Frans. Het gesprek ging over schuldsanering in arme landen en de milleniumdoelen die de VN zichzelf ten doel hebben gesteld. En weer kreeg het westen de schuld. Het westen, de G8, heeft 18 miljard euro kwijtgescholden aan schulden die 18 arme landen hebben bij IMF en Wereldbank, maar volgens hem moesten direct alle schulden kwijtgescholden worden. Op zich ben ik dat met hem eens, maar het is toch een begin! Nee, hij wilde er niet aan dat de regering van Senegal nu meer te besteden heeft, eerst moest ie nog even uitrazen. Het westen heeft de eisen voor de schulden opgelegd - het hangt de arme landen als een molensteen om de nek - en het westen is verantwoordelijk voor de huidige situatie. Ik heb zo'n verhaal twee weken geleden ook al eens gehoord van een andere wetenschapper. Het maakt me een beetje moe. Natuurlijk moeten wij als rijke landen op alle mogelijke manieren helpen en ik ben blij dat ik uit Nederland kom, een land dat naar verhouding al het een en ander doet. Maar doen alsof alle problemen aan ons zijn te wijten, gaat mij te ver. Kijk om je heen. Een oud-premier zit op dit moment in de gevangenis in Rebeuss zijn proces af te wachten. Hij is ervan beschuldigd - schrik niet - 30 miljoen euro tijdens bouwprojecten te hebben achterovergedrukt. Is toch ook een slok op een borrel. Gelukkig zag de professor ook wel in dat eerst het bestuur hier verbeterd moet worden. Alleen onder publieke druk kan dat veranderen. En dan te bedenken dat de ex-premier in de gevangenis wordt aanbeden door een heel groot deel van de bevolking. Ik ben er nog niet uit.
Kwam ik na een paar uurtjes zweten thuis, vertelde de guard dat een journalist uit Nederland had gebeld, maar hij wist niet wie en hoe of wat. Dus als meneer De Wit zich alsnog zou willen melden... Ik direct de sites langs: blijkt het leger in ons buurland Mauritanië vanochtend een coup gepleegd te hebben en ik zat ergens op een universiteitscomplex mijn tijd door te brengen. Via de ambassade hier snel wat informatie gekregen over Nederlanders aldaar en mijn oude clubbie ANP daarmee een plezier gedaan.
Vanavond harlopen. Als mijn gezondheid het maar houdt. Een hardnekkige verkoudheid gaat maar niet over en de ventilator vanochtend deed geen goed.