Tussen 2004 en 2006 woonde ik samen met Ingrid in Dakar, waar zij een baan had bij de VN. En ik? Ik was als journalist en werkte aan een promotie-onderzoek.

14 september 2005

Nooit meer Tap

Nog een waarschuwing voor iedereen die ooit nog deze kant op wil komen: vlieg nooit met Tap. Deze Portugese maatschappij presteerde het om ons bijna onze aansluiting naar Dakar te laten missen. Met vertraging kwamen we in Lissabon aan uit Amsterdam, daar renden we naar de volgende gate. We mochten ons vliegtuig aanvankelijk niet meer in terwijl dat er nog stond , maar na enig zeuren alsnog. Koffers liggen natuurlijk nog in Lissabon en moeten we morgen zelf maar in Dakar ophalen. Alsof alle ellende niet genoeg was, kwamen we in een hevig onweer terecht tijdens de landing. Het vliegtuig schudde alle kanten op en vlak voor de piloot de kist aan de grond zette, helden we een paar keer vervaarlijk over. Het was zelfs zo erg dat een stewardess vanuit de achterkant van het vliegtuig begon te klappen. Niet erg professioneel...
In Dakar staat trouwens een groot vliegtuig in onze achtertuin die daar met pech op de kleine landingsbaan is neergezet. Het ding staart al twee weken richting ons huis, niemand weet wanneer hij kan vertrekken.