Ramadan

Het wordt weer een maand niet eten en drinken in het openbaar. Hoewel wij geen moslim zijn, wordt ook van ons verwacht rekening te houden met de ramadan, de vastenmaand die woensdag in Senegal begonnen is. Enkele wel heel vrome Senegalezen waren gisteren al begonnen: zij hielden vast aan de kalender van de Saoudies die dinsdag tot begin van de vastentijd hadden uitgeroepen. Maar de nationale commissie die zich hiermee bezighoudt heeft vandaag officieel uitgeroepen tot het begin. Vannacht heeft iedereen de nieuwe maan gezien en is het begin van de ramadan daar. Voor ons de tweede ramadan. Dat houdt in dat we al bijna een jaar hier in Senegal wonen. (een moslimjaar is wat korter dan een westers jaar). Wat gaat de tijd toch snel.
Ramadan betekent hier dat veel mensen nog meer dan anders op de grond tuffen. De vroomste gelovigen denken namelijk dat je niet alleen geen eten en drinken tot je mag nemen, maar dat je ook geen speeksel mag inslikken. Hoe ver kan je gaan. Gelukkig zijn over het laatste ook hier de meningen verdeeld. Thuis levert de ramadan weinig problemen op. Onze bonne is katholiek, dus ik kan ongegeneerd in huis eten en drinken, en de guard moet maar even de andere kant opkijken. De ramadan kent een nadeel: er is bijna geen brood te krijgen overdag, en ik heb nog niet ontbeten. Even naar de supermarkt dan maar, denk ik, die zijn beter ingesteld op toubabs.