Tussen 2004 en 2006 woonde ik samen met Ingrid in Dakar, waar zij een baan had bij de VN. En ik? Ik was als journalist en werkte aan een promotie-onderzoek.

17 september 2005

Zaterdagochtend

iets over half twaalf en ik ben net wakker. Gisteren meteen goed uitgeweest in de stad met een paar bekenden hier. Ingrid had haar eigen afspraak, die zo ongeveer eindigde met dansende ambassadeurs, haar kwam ik 's nachts pas thuis weer tegen. Bij mij galmt nog een discussie na met een Canadese VN-er over religie - in een tent waar we wachtten op een Senegalese band. De andere twee in het gezelschap hielden zich wijselijk erbuiten. Gelukkig kwam de muziek ertussen, anders zouden we nu nog aan het praten zijn.
Eerder die dag onze bewaker Siro uitgezwaaid. Hij heeft een maand vakantie en reist terug naar zijn geboortedorp. Na bijna twee jaar zal hij zijn familie voorbij Kedougou tegen Guinnee weer zien. Tassen vol kleren, doeken en radio's sleepte hij mee. Zijn nieuwste aanwinst: een telefoon die wij hebben meegenomen uit Nederland en waarvoor hij een nummer heeft aangeschaft. De trotse jongen, met nieuwe nike-pet, stapte als een koning in de taxi die ik voor hem betaald had richting bushalte; de hele buurt deed hem uitgeleide.
Vanavond weer muziek: we kunnen kiezen tussen Youssou N'dour die optreedt in zijn eigen nachtclub of de oude mannen van Baobab Orchestre. Gezien de gemiddelde leeftijd van een Baobab-lid en de hitte in de tent van Youssou gaan we voor Baobab - Youssou kunnen we nog vaker zien. Dat wordt morgen opnieuw lekker uitslapen.