Tussen 2004 en 2006 woonde ik samen met Ingrid in Dakar, waar zij een baan had bij de VN. En ik? Ik was als journalist en werkte aan een promotie-onderzoek.

07 juli 2005

Live 8

Gisteren een interview gehad met een wetenschapper aan de universiteit van Dakar, over een zojuist verschenen boek van zijn hand over de kwalijke rol die media toch vaak spelen in Afrika. Het spel in de media doet de democratisering geen goed, om het maar eufemistisch uit te drukken. Een compleet verslag in de volgende IS (zo eind augustus).
Ook even zijn mening gevraagd over het in het westen zo gehypte muziekspektakel Live 8 van Bob Geldof. Hij hoopte dat meneer Geldof net als twintig jaar geleden veel geld ophaalt voor Afrika. Alle steun is bruikbaar, nietwaar. Het tekent hoe hier in Afrika Live 8 is gepromoot - niet dus. Voor de onwetende: Live 8 was niet bedoeld om geld op te halen, maar om de G8 aan te spreken op hun beleid over Afrika. In Afrika zelf is die boodschap niet aangekomen. Men was hier vooral boos dat er geen of nauwelijks Afrikaanse muzikanten mee mochten doen. Ook waren de festivals niet op tv te zien. ,,Een festival is leuk'', bromde een man in een krant, ,,maar wat er gebeurt erna?''
Tot zo ver Live 8. Het interview werd vandaag gevolgd door een optreden op radio 5, mijn zeswekelijkse bijdrage aan de vpro. Het werd een prima uitzending, met een mooi citaat van de Senegalese schrijver Cheikh Hamidou Kane van de presentator als inleiding. Hij verhaalde hoe een kind op een koranschool werd mishandeld omdat hij een citaat uit de Koran niet goed kende. Ik kon daarop mooi vertellen hoe hier nog steeds mishandeling van talibés plaatsvindt. Ook luchtigere onderwerpen als voetbal (lezers dezer al bekend), de eerste regen en Youssou kwamen aan bod. Live 8 niet.
Achteraf bleek het wel een rare uitzending. Op het radionieuws dat ervoor werd gepresenteerd kwamen de eerste berichten binnen over een aanslag in Londen. In de uitzending geen woord over gehad, later even op internet gekeken en even radio 1 aangezet. Een ramp.