Tussen 2004 en 2006 woonde ik samen met Ingrid in Dakar, waar zij een baan had bij de VN. En ik? Ik was als journalist en werkte aan een promotie-onderzoek.

08 juni 2005

Vrouwen

Vandaag in een taxi gezeten met een wel heel aardige chauffeur. De man met lange sik wilde niet onderhandelen over de prijs en noemde direct het juiste tarief van ons huis naar het plateau, downtown Dakar. Kijk, dan heb je aan mij een goede, die had ik direct al een fooi toebedacht. Eenmaal in de taxi kwam hij op gang en begon hij zoals gebruikelijk te vragen waar ik vandaan kwam. Frankrijk? Nee, maar met mijn Frans beschouw ik dat maar als een compliment. Holland, o ja, Gullit, Van Basten, Rijkaard. Wie was hier nu pas ook weer in Dakar? Koeman. De generatie '88 kende hij als geen ander. Holland is wel ver weg he? En ze hebben daar veel melk en koeien. De op staatstelevisie uitgezonden promofilm over Nederland - betaald door onze ambassade - had zijn werk gedaan, merkte ik.
Al snel kwam zijn favoriete gespreksonderwerp ter sprake: vrouwen. Gezegend zij de moslim die in dit land liefst vier vrouwen mag huwen, zei de chauffeur. Hij had er sinds kort een, maar hij had zijn oog al laten vallen op een tweede vrouw. Zij was een mooie dame, die dicht bij hem in buurt woonde en nog geen man had. Om in de gunst te komen hielp hij haar een beetje. Ze mocht bij hem telefoneren en hij stopte haar ook zo nu en dan iets toe. Zijn eerste vrouw was trouwens net in verwachting, nog geen buik, deed hij voor. Of Allah hem een jongen wilde schenken.
De chauffeur bleek een goede leerling van het heilige boek. Hij somde een Arabisch vers op waarin god volgens hem zegt dat een man twee, drie of vier vrouwen mag huwen. Nergens noemde hij het getal een, zei de chauffeur glunderend. Nergens. Dus moet een man wel meer dan een vrouw huwen. Kijk eens om je heen, onderbouwde hij verder zijn stelling. Er zijn nu eenmaal meer vrouwen dan mannen op deze wereld. Als elke man een vrouw zou uitkiezen bleven veel vrouwen alleen achter. Wie moest voor hen zorgen. Tegen zoveel logica kon ik niet op.
Toen hij vroeg of ik geen moslim wilde worden bedankte ik. Ik hield het liever bij een vrouw. Ik wees hem erop dat twee vrouwen onder een dak ook veel ruzie zou betekenen vanwege alle jaloezie en gekissebis . Nee hoor, antwoordde hij. Hij stond er immers tussen en zou er wel voor zorgen dat er geen ruzie in zijn huis zou ontstaan. Ik hielp het hem hopen.
Intussen waren we bijna op de plek van bestemming. Vlak voor ik uitstapte gaf hij ons blanken nog een compliment: de vrouwen van toubabs zijn het mooist van allemaal. Ik kon het niet meer eens zijn. Hij kreeg zijn fooi.

1 Comments:

Blogger Peter said...

Hee Erwin

Heb even de tijd gehad om je spot te kietelen. Kijk, jij hebt nog eens discussies met je taxi chauffeurs. Kan die idealistische vrijwilliger niet zeggen. Enne, zoals gezegd in de taxi: geen overhaaste beslissingen!

Peter

vrijdag, 10 juni, 2005

 

Een reactie posten

<< Home