Tussen 2004 en 2006 woonde ik samen met Ingrid in Dakar, waar zij een baan had bij de VN. En ik? Ik was als journalist en werkte aan een promotie-onderzoek.

14 november 2005

Rumoer: president dood

Afgelopen weken was Senegal in rep en roer: president Wade zou tijdens de laatste week van de ramadan zijn overleden in een ziekenhuis in Parijs. Vooral op de radio en internet gingen de onbevestigde berichten over zijn dood als een lopend vuurtje. De kranten bleven wat voorzichtiger en meldden zijn dood niet of als gerucht - ook omdat zij tijdens die bewuste week door diverse feestdagen twee dagen niet verschenen.
Voor Wade was het kwaad geschied. Niet alleen verschenen de eerste bloemen al op het presidentieel paleis, uit allerlei diplomatieke bronnen kwamen vragen omtrent de gezondheid van de president en vroegen Senegalezen zich af waar de president eigenlijk was. Wade haastte zich in Parijs naar een gebedsdienst voor de ramadan om iedereen te tonen dat hij gezond en wel was. Om alle berichten echt de kop in te drukken kwam hij eerder dan gepland terug naar Dakar, waar zijn achterban een groots ontvangst had georganiseerd. Langs de weg van het vliegveld naar het paleis stonden overal mensen de president hartstochtelijk toe te zwaaien.
Wade had de commotie deels aan zichzelf te danken: de president was om onduidelijke redenen voor langere tijd naar Parijs vertrokken. Eerst zou Wade, die een Franse vrouw heeft, verklaren dat hij wilde uitrusten en dat hij de laatste hand legde aan een boek. Later bleek dat Wade wel degelijk in het ziekenhuis heeft verbleven, hij was geopereerd aan staar. Voor een man van 79 jaar geen ongebruikelijke ingreep, maar Wade kon zich geen enkel rumoer permitteren.
De regering zette een commissie officieel aan het werk om uit te zoeken wie verantwoordelijk was voor het verspreiden van de geruchten. Natuurlijk lag het niet aan de pr-machine van het paleis, maar aan, lees door de regels, mensen die de democratie in gevaar wilden brengen, mensen uit de oppostie en mensen uit de eigen partij. Dat laatste is niet raar, als je bedenkt dat de voormalige tweede man en oud-premier nog steeds in het gevang zit op verdenking van het in gevaar brengen van de staat. Het verdeelt de liberale partij, die aan de macht is en dat is geen pretje met de parlementsverkiezingen volgend jaar. Inmiddels is de premier begonnen de partij aan de basis te hervormen, ofwel de teugels worden aangetrokken binnen de PDS.