Nog even Ziguinchor

Tijdens een uitstapje naar de kunstenaarsmarkt van Ziguinchor ontmoette ik een Toucouleur die in een uithoek van het plein onder een grote gammele afkapping van plastic en karton enkele beeldjes probeerde te verkopen. Naast hem zat zijn ietwat achterlijke broer. We raakten aan de praat en wisselden beleefdheden uit. Ik was verbaasd een Toucouleur helemaal in het zuiden van Senegal aan te treffen: zijn stam komt immers uit het noorden en leeft langs de rivier die Senegal van Mauretanië scheidt en het land zijn naam heeft gegeven. ,,Wat doet een Toucouleur helemaal hier in Ziguinchor, in Casamance?'', vroeg ik dan ook vrij direct. Ver weg van zijn familie, alleen een gehandicapte broer bij zich, ver weg van zijn dorp probeerde hij hier een bestaan op te bouwen, hij was vertrokken tijdens een van de grote droogten, hij was zijn lief achterna gereisd; een dergelijk antwoord verwachtte ik. Hij lachte, stelde slechts de tegenvraag: ,,Wat doet een toubab in Dakar?'' Daar had hij een punt.